Karavan YoLcuLuğu

Amerika'da bir baba ve oğlu beraber bir karavan yolcuğuna çıkmışlar. Alternatif bir tatil yapmayı planlıyorlarmış. Belli bir yol güzergahı çizmedikleri için macera olsun diye anayoldan sapıp, dar bir yola girmişler. Bayağı bir yol gittikten sonra çöl gibi bir yere varmışlar. Etrafta in cin top oynuyormuş. Bu sırada adam benzinlerinin azaldığının farkına varmış. Hemen haritayı açıp en yakın yerleşim yerini aramışlar. Karavan bir süre daha gittikten sonra, benzin bittiği için yolda kalmış.
Baba kasabaya gidip benzin alıp geleceğini söylemiş. Ancak çocuk bulundukları yerden hiç hoşlanmamış. Babasına kendisini de götürmesi için yalvarmış. Ancak adam çocuğun onu yavaşlatacağını düşündüğü için, karavanın kapısını kilitleyeceğini ve kısa sürede döneceğini söyleyerek çıkmış. Cep telefonunu da çocuğa bırakmış. Çocuk korku içerisinde beklemeye başlamış. Bir saat geçip babası geri dönmeyince paniğe kapılmış. Bir zaman sonra, karavanın tavanından "pıt pıt pıt" diye sesler gelmeye başlayınca telefona sarılıp, eyalet polisini aramış. On dakika sonra kasaba şerifi karavana ulaşmış. Şerif ve yardımcıları kapıyı kırarak açmışlar. Çocuk dışarıya çıkar çıkmaz babasının kasabaya gittiğini, ama çok geç kaldığını nefes nefese anlatmaya başlamış.
Ama şerif çocuğa bakacağına karavanın altında durduğu ağaca bakıyormuş. Sonra yardımcısına "Çocuğu buradan uzaklaştırın" deyince, çocuk arkasını dönüp ağaca bakmış ve düşüp bayılmış. Meğer karavanın üzerine pıt pıt diye damlayan, ağacın dalına asılmış olan babasının kafasız cesedinden akan kanın sesiymiş.

iğrenççç

bence de ama hiç korkunç değiL

böğkk gerçekse çocuğa yazık

bence de korkunç değilx)

Biz iki kız kardeşiz.Aramızda bir yaş var.Bu anlatacaklarımız 13 temmuz 2007 günü yaşandı. annem o gün bir akrabamızda kalacaktı. biz de akşam iki kardeş ve babamızla evde kalacaktık. yaz tatilinin ortasındaydık ve tatilimizin güzel geçmesini istiyorduk. bunun için o gün hiç uyumayıp sohbet etmeye ya da film seyretmeye karar verdik. gece babam uyuduktan sonra. televizyonu açıp filmi izlemeye başladık. film şeytanlarla ilgiliydi( filmin ismini iyiliğiniz için vermiyoruz). filmde gece saat 3te şeytan ve cinlerin dolaştığından bahsediyordu. ikimiz de çok korktuk ama üstünde durmadık. film bittikten sonra saat 2ye geliyordu. acıkıp bir şeyler yedik. sonra filmi izlediğimiz odaya geçip film hakkında sohbet etmeye başladık. artık filmle dalga geçmeye başlayacak kadar sohbet koyulaşmıştı. saat 3e gelirken filmde olduğu gibi cin çağırmaya karar verdik. bunu daha önce de yapmıştık ama 3te yapmak daha zevkli olur diye düşünüp bekledik. ortam loş olsun diye koridorun lambasını açıp salonun lambasını kapattık. o gün salonda yatacaktık. saat 3e 3 varken ayine başladık. elimize çalışmayan eski bir telefon alıp 333'ü tuşladık. ve klasik kelimeleri söyledik. ''ey cin! geldiysen bir işaret ver''. bunları söyledikten sonra yaptığımız şeye gülüp kikirdemeye başladık. sonra yerdeki telefon titremeye başladı ama ekran bomboştu. hemen çığlık atıp kolduğa çıktık ve birbirimize sarıldık. babamızın duymasını umarak çığlık atmaya devam ettik. telefon hala titrediği için cesaretimizi toplayıp babamızın yanına gidemedik. ağlamaya başladık. telefon birden titremeyi kesti ama o kesilir kesilmez koridorun lambası da kapandı. salonun ışığı açıldı ve telefonu almak için hamle yaptığımızda ampul patladı.Dışarıda köpek havlamaları vardı ve biz artık ağlayamıyorduk sadece titriyorduk.Şok içindeydik.Saat 3 ü 3 geçiyordu.sonra babamın sesini duyduk, inliyordu. tüm olanları unutup yanına koştuk. yere düşmüştü ve debeleniyordu. acı çekiyora benziyordu. dayanamayıp yanına çöktük. onu sarstık ama daha şiddetli bir hal aldı.Gözlerini açtı gözleri fazla ıslaktı ve beyaz kısım tamamen kırmızıydı.Arkaya sıçradık ve öylece kaldık.Sonra babam birden durdu.Göğsünden siyah bir silüet yükseldi.Hatırladığımız birden ağlamayı bırakıp şok içinde kesik kesik nefes aldığımızdı. sonra gözümüz karardı ve bir ses duyduk. hırıltılı bir ses ' bir daha ki sefere kimseye acımam' dedi.Sabah uyanınca hepimiz yrdeydik boğazımız kurumuştu.gözlerimiz ıslaktı.Birbirimize baktık ve ağlamaya başladık.O gün babamız uyandığında hareket edemiyordu.Sdece gözleri hareket ediyordu ve konuşamıyordu.Hepsi bizim yüzümüzdendi.Aklımıza annemiz geldi hemen onu aradık gece kötü bir şey oldu dedik ve anlattık.O da o gece sürekli kabuslar gördüğünü söyledi.Babamız hala felç.Ve biz o gnden beri psikolojik tedavi görüyoruz.Ama bizim psikolojimiz yaşadıklarımızdan değil,babamızı kısmen
öldürdüğümüz için bozuk....

pek korkunc deil ama benim ilgimi cekti