siyanürün çalışmaları :O

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O Ptsi Şub. 09, 2009 4:15 am

"We're so lifelike
So christlike
A vampire christ." sözlerine sahip bi şarkıdan etkileşimle yaptığım bi resim
(meal:Çok canlı gibiyiz
Çok İsa gibiyiz
Bir Vampir İsa.)
siyanürün çalışmaları :O - Sayfa 2 02022009007ju3

siyanürün çalışmaları :O - Sayfa 2 02022009007ju3

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O Ptsi Şub. 09, 2009 6:44 am

ya inanamıyorum
çok güzel olmuş.

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O Ptsi Şub. 09, 2009 7:14 am

beğenmene sevindim :)

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O Ptsi Şub. 09, 2009 7:38 am

waaoov süpermiş

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O Ptsi Şub. 09, 2009 8:52 am

Teşekkür ederim ^.^

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O Ptsi Şub. 23, 2009 1:59 pm

Ölüme bir yüz çizdim ve kendimi sana böyle kanıtladım. Beni
böyle sevdin ve ilgi duydun. Ve her gün sabırsız isteklerin arttı. Ölüm yüzünü
bana kararttı ve hala nefes alıyorum yaşamdan uzakta. Elimde kalan leşler nefessiz kalmamı
sağlamıyor, açken yiyebileceğim yılışık şeyler, ruhlardan ibaret. Çiçekler var
büyüttüğüm içlerinde –ve çürüttüğüm- yarım evren kadar. Ve en güvensiz olduğum
yerler o bahçeler ve zindanlarım ordalar en acılı asıllarımla asıldığım,
yalnızca tek bir düşünüş ve hangi ipe ait olduğumu fısıldıyorlar yumuşak
kıvrımlı sertleşmiş düğümler. Dehşetle ölüyorum ama onlar bitemeyecek çünkü
devam edeceğim sallanmaya nefretle. Devinimli düşlerim uçuşuyorlar, yetinmek
bilmeyecek, verilen söz ve hayal kırıklığı ve alınan azap taa derinden. Hepsi
bu. Şeytana umut bağlayanlar şefkat göremeyenlerdir.
Zindanlarında çok kafa vardır onların ve ölülerin ağız kokuları. Ve onlardır azabı işletenler
ve dadanan geceleri uykularımıza en derin ve üzgün seslerle. Ölümlü meleklerdir
onlar, hiçbir zaman yaşlanamayacaklar. kudret
almışlar ve neşe sonsuz gösterilmiş gözlerine,
acıyla beraber. En derin korkuların bile kurtarılmak için boşlukta şefkatleri
vardır onlarsa meleklerdir gözü dönmüş, öç melekleri ve düşler karanlığa gider.

Onlar el ele verdiler, güneşi buza koy verdiler, güneş dondu
ve dünya onlara ölümsüzlüklerini verdi, öçlerini aldılar benden ve düşünmeyi
öğrendiler ve insanı oluştu, ölümlü melek. Şimdi zincirlerinden ve
urganlarından kurtulduklarına göre artık zulmedebilirler…

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O Çarş. Şub. 25, 2009 9:55 am

çok beğendim özellikle de son paragrafı.neyi düşünerek yazıyorsun bunları?

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O Çarş. Şub. 25, 2009 11:05 am

yazmak istediğimi.. sanırım yalnızca bu.

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O Çarş. Şub. 25, 2009 11:41 am

tebrikler o zaman...

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O Çarş. Şub. 25, 2009 1:02 pm

teşekkür ederim..

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O Çarş. Şub. 25, 2009 1:03 pm

denizz süpersin ya..
ellerine sağlıkk çok güzel olmuş siyanürün çalışmaları :O - Sayfa 2 46176

:D
tebrikler:D

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O Perş. Şub. 26, 2009 12:54 pm

beğenmene sevindimm :)

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O Perş. Nis. 16, 2009 10:54 am

Rüzgar esiyor dışarıda bir yerlerde. Seslerini duymuyorum
ama titreşimlerini hissedebiliyorum. Tüm perdelerim kapalı ve ağzım leş gibi
kokuyor bu sessizlik ve karanlıkta. Saatin o kocaman bağırışını duyuyorum. Ne
düşünüyor olmalı? Sürekli aynı şeyleri anlatıyor, gittikçe bağırıyor… ne kadar
sinirli. Neye sinirli? Biliyorum yanıtlarını.

Kafamda sessizliğin yankısı ve kulaklarımda nefessizliğin
ağır basıncının acısı var. Beni kıvrandırıyor ve adeta felç ediyor. Dışarıda
bir yerlerde rüzgar esiyor ve beni de esmeye davet ediyor.

Pek çok insan duyamıyor şu tanrının sesini ve göremiyor
saatin görkemini. Daha önce olsa ben de göremezdim o tahtadan elden düşme
saatin aslında ne kadar ihtişam sahibi ve ürkünç olduğunu. Ama şimdi anlıyorum
ki umutlarımın acısını o çıkarıyor benden. Keşke demeyi öğütleyen de o,
kalbimdeki Lapland’den. O kapalı, mutlu ve yalnız şehirden. İstilaya uğrayan
artık, başka yamyam turistler tarafından.

Bağırma artık dur bir ara! Kim dedi ki sana sanki ak
sürekli. Bizi durdurmadan dur bir kez, kurban etmeden dur! Sen bir faşistsin
özgürlüğümüzü çürüten. Ya seversin ya da parçalara ayır beni ve bütün işin
bitsin! Sana neden bağımlıyız!

Saçlarım sanki kısalıyor sen bağırdıkça ve görkemin yüzümü
tırmalıyor ve hilkat garibesi haline sokuyor senin hepimize sahip (-i satın
almış) kapitalizmin onu, burun deliklerim büyüyor bunu hissediyorum. Dışarıda
bir yerlerde rüzgar esiyor ve hala ona itaat etmemeye kararlıyım.

Bağırıyor, bağırıyor ıstırap içinde bağırıyor… sanki çok acı
çekiyor. Pişman olsa keşke daha fazla suç işlemeden önce. Gözümden bir damla
yaş düştü onu kurtarmalıydım bu elden düşme tahta saatin azabından. O
süründürmeseydi, ben evlendirseydim(ya da öldürseydim). Ah ıslak şey nereye
gittin!

Rüzgarın titreşimlerini duyuyorum ve ışığı karanlığın içinden
görüyorum. Orada yerde parlıyor ve bana küfrediyor. Bir yandan rüzgar uğultusu,
bir yandan saatin böğürüsü şimdi de sen mi çıktın umudumun asıl törpüsü!

Perdeyi pencereyi neyim varsa kırdım yırttım açtım artık
duyduğum en yoğun şey rüzgarın o huzur dolu reel sesi ve ölümün cesurca azat
edildiğim korkusunun ta kendisi…

( büyüyen burun delikleri onu toplar ve pislik dolu
karanlığına alır. kudret dolu elden düşme tahta saat artık yalvaramaz…)

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O Paz Nis. 19, 2009 8:55 am

vay be güzel olmuş.senin bu yazılarında tam olarak anlayamaığım bir şey var.acaip sanat kokuyo harika yazıyosun (:

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O Çarş. Nis. 22, 2009 8:20 am

beğenmene sevindim :]

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O Perş. Nis. 23, 2009 1:18 pm

Gerçek şu ki kirli kül kumral saçlarımı yıkamaya üşeniyordum. Güneş o kadar tepemdeydi ki onların yağlı olduğu apaçık parlıyordu. Hava o kadar sıcaktı boncuklar halinde terliyordum.
Ve karşımda birileri bana sürekli yalan söylüyordu. Dinlemek istemiyordum.
Şeytan veya Azrail bile onlardan iyiydi dertlerini dinleyebilmem için. Şeytan kırmızıydı ve ben
kızılı severim. Azrail ise dürüsttür, süründüren o değildir en kudretlisidir ki
götürür. Her neyse, yalanlar artık canımı yakmaya başladı. Gazetede, dergide,
sözde veya gözde doğru yok. Saçlarımın kirini gösteren güneş parlatıyor onları
da başaramıyorlar aslen farkında değiller.
Bunları bilerek üzülmeyi istemezdim, bunlardan adeta haz alanları görerek ışığımın sevişmesini.

Tanrının dağıttığı yanlış bedenlere yanlış ruhlar
Şükran etmiyorlar diye ona
Lanetlemiş gözünü tüm imrenenlerin
Seviştirmiş güneşi denizle ve dağlarla
Hepsi birer engelken olmuş güneş fahişe
Lanetlilerin yalanlarında
O zaman beklesin ki itaat, bu kadar öç almışken
Çok beklesin daha
Beni ne kışkırtırsa, ne dürüstse ona gideceğim
Siyahın ihtişamı güzeldir ve
Unutma karanlık bakiredir.

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O Cuma Nis. 24, 2009 1:21 am

yabancı yazarlar gibi yazmışsın.diğer yazılarına yaptığım yorumlar aynen geçerli.yeteneğine ve yazılarına diyecek tek bir sözüm yok.mükemmelsin.

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O Paz Mayıs 03, 2009 1:04 am

ilk hikaye denemem.
----------------------------

Merhaba.
Benim adım Üdzaoye ama önemli değil. Mentöriousa denen küçük ama şirin, yaşamak
için idare edebilecek bir yerde yaşıyorum. Herkes burada sadece buradaki kedilerden
şikayetçidir. Ben küçükken belediye buraya o acınacak haldeki ufak
canlıları(her ne kadar o zamanlar benim boyumu aşacak kadar büyük aslan ciğerci
kedileri olsa da) tüketmesi için sabıkalı satanistler gönderirdi ama bir kedi o
cani canlılardan birinin gözlerini oyunca ve diğer biri de yine öteki birini
tırmalayarak, kan kaybından öldürünce bundan vazgeçtiler. Her neyse… İstikamet
ettiğim yerde çok fazla kedi yoktur Mentöriousa’nın diğer mahallelerine göre,
burada daha çok köpekler vardır ve hepsi iyi huyludur ama insanları sevmezler,
benim gibi. Bu yüzden insanlar hep onlardan korkarlar, sivilken yanlarına
yanaşamazlar. Ancak arabaya sahip bazı üst mevki insanları buradaki düşmüşlere
yardım amacıyla köpeklerin üstlerine sürüp onları yaralarlar, aslında bu onları
daha çok sinirlendirir ama gösteriş onların yapmaları gereken tek şeydir. Birlikte
yaşadığım sütannem Polmeöya da bu burnu büyüklerin fanatiklerinden biridir.
“Bak!” der her bir köpek havlayınca acı içinde, “Bak şunlara ne kadar da
yardımsever insanlar, bir gün elime para geçince belki ben de bir bisiklet alıp
öldürürüm o itleri!”. Gaddar ruhlu insanlarla dolu bir mahalle anlayacağınız
Mentöriousa’nın Lağht’ı.

Sütannem
Polmeöya biraz dindar bir kadındır, beni hep o katı din İta’yla eğitmeye
çalıştı. İta dinine göre köpekler Şä(Şeytan)nın dostudur, onlara hep it derler;
kedilerse Dögen(Tanrı)lerden birini öldürmüştür –evet Dögenler İta dininde
ölümlüdür, türeyiş Dögeni dışında, kedileri ise İtaciler kedi diye
adlandırırlar. Uğursuzluk getiren üç şey bu dinde kadın ayağı, kan ve ölü doğan
kız çocuklarıdır. İbadeti ise türeyiştir.
Her kız en az dört çocuk yapmalıdır. Kısır olanlar öldürülür ya da
dinden çıkartılır. Böyle saçmadır anlayacağınız.

Bense o
dindar İtacı Polmeöya’nın kedi düşkünü sütkızıyım. Kediler dünyanın yaşamayı
hak eden tek canlılarıdır bence. Gereksiz yere kimseye saldırmazlar ve kimse
için köle olmazlar, insanlar hayvanların Dögenleridir der İta dini. Kediler bu
yüzden insanları sevmezmiş. Bu yüzden sanırım lakabım Uzaydan gelen. Çünkü
bütün kediler beni sever ve köpekler ben onları sevmem çünkü yalakadırlar ama
onlar beni çok sever zenginlerin arabalarınca ezilmiş, bacaklarını, sırtlarını
veya kuyruklarını hep iyileştirmeye çalıştım.

Hatırlıyorum
4 yaşındayken evden kaçmıştım –Polmeöya kedilerle konuşmama izin vermezdi. Benimse
tek arkadaşım onlardı. 2 km yürüyüp Teoz mahallesine gitmiştim küçük
ayaklarımla –dedim ya Lağht’ta kedi bulunmaz. Sonra ben kedilerle konuşurken
bir kadın beni de kedi sanıp kafama bir terlik fırlatmıştı. Tam ona dönüp
küfredecektim ki onun terzi –ve aynı zamanda iğneci hemşire, Pepaşi olduğunun farkına
vardım –küçükken beni hep onunla tehdit ederlerdi ve eli gerçekten ağırdı, hala
o zamana ait bir morluk taşıyorum. Benim olduğumu fark edince önce koluma bir
tokat attı ve “ne yapıyorsun o kedilerle!” diye ciyakladı. Konuştuğumu
söyledim. Önce beni bir güzel dövdü sonra da Polmeöya’ya teslim etti. Polmeöya’dan
da biraz dayak yedikten sonra bir daha Teoz mahallesine gitmedim. O gün bir
beddua etmiştim, umarım öz çocuğun kısır kalır diye. Benden 2 yaş büyüktü.

Büyüdükçe
daha çok hayranı oldum kedilerin. Onlar da beni çok sevdiler. Onları
anlayabiliyordum, seslerini, harflerini, patilerinin ve tırnaklarının vücudumda
bıraktığı izleri. Kollarım kan içinde kalıyordu ama değerdi bana küs kedilerle
barışmak için. Sütannem bunları gördükçe beni dövüyordu ve sıcak sütle
yıkıyordu günahlarımdan arınmam için ve büyüdüm. Kedilerim ve bana muhtaç
köpeklerim her gece penceremin altında dururlardı, gece uyanık kalmaya
alışmıştım. Kedilerimle konuşur köpeklerimi severdim. Ta ki Polmeöya bir gece
onları görene dek –o zaman 10 yaşındaydım. Beni yine dövdü, azarladı,
Dögenlerinden özür diledi ve sütle yıkadı. Daha sonra pencereme siyah bantlar
yapıştırdı ve demir çubuklar ördürdü. Odamdan da çıkmamı yasakladı. Kedilerden
ve köpeklerden korktuğundan hiçbir şey yapamadı onlara, onlar hep penceremde
beni beklediler kedilerim miyavladı, köpeklerim havladı.

11. doğum günüme
gelirsek, Polmeöya’nın benden 2 yaş büyük olan kızını diri diri gömdüler o gün.
Kısırdı. Polmeöya’yı görmeliydiniz, o kadar çok dua ediyordu ki beni görecek
hali yoktu. Ben de fırsattan istifade çıplak ayaklarımla evden kaçtım. O gün
beni arayan soran olmadı ama öbür gün 15 km ötedeki henüz ulaşamadığım Palü
mahallesinde bile ün salmıştım, herkes beni arıyordu. Görenler de oldu ama
onları tehdit ettim kedilerimin onların gözlerini oymasıyla. O gün hiçbir şey
yemedim, tuvalet ihtiyacımıysa yine kedilerimle tehdit ettiğim fakir evlerinde
giderdim. Arkamdan bakan Tsozkujafjü(ismini telaffuz etmekte hep zorlandım)
amca –kendisi bilgin diye geçinir, ne kadar yalnız ve bakiresin dedi. Dönüp
baktım ve sonra devam ettim.

Ama o
gecenin sabahında her yanım kan olmuştu! Neye uğradığımı şaşırdım. Kedilerim
oramı buramı yalayıp beni temizlemeye çalışıyorlardı ama kan durmuyordu, en
iyisi eve dönmekti yoksa kan kaybından ölebilirdim. Sütannem mutlaka yapacak
bir şey bulurdu. Yoldan geri dönerken kasıklarımın o büyük ağrısı bütün
vücudumu sarsıyordu. Gittikçe hızlanıyordu adımlarım ve arkamda kıpkırmızı bir
renk bırakıyordum. Bacaklarım ve çıplak ayaklarım da öyleydi, kırmızı. Eve
ulaşacakken sancılarım daha da arttı. Tsozkujafjü amca beni yine görmüştü.
Zaten her şeyi görürdü, bilge değil sanki ajandı. Aldı beni en son model
arabasıyla Polmeöya’ya götürdü. Polmeöya bana ne bir fiske vurdu ne de vücudumu
kaynar sütün içine soktu. Aksine türeyiş Dögenine ardı ardına dualar sayıyordu,
tuhaf şekilde teşekkür ediyordu.

Yıkandım ve
anlamsızca altıma giydirdiği üst üste donlarla uyumuşum. Uyandığımda fark ettim
ki penceremde siyah bant ve o demir çubuklar yoktu kedilerim oradaydı ve
iyileştirmem gereken birkaç köpek. Doyasıya onlarla konuşuyordum, köpeklerin
yaralarını sarmıştım ki kapımdan içeri girdi o ve bağırdı “Def olun itler!”
diye ona hışımla döndüm ve elimi havaya kaldırdım arkamdan en küçük kedim
fırladı ve onun suratına yapıştı. O kadar ince bir çığlık atmıştı ki
köpeklerimi bile hırlattı. Korkunçtu, kedim onun sağ kulağını yedi. Daha sonra çıplak ayaklarımı gördü başına kan
vurmuş kulaksız kadın. Ve gece eve biri geldi. Kıllı kolları ve dev bir vücudu
vardı. Tıpkı göründüğü gibi tam bir barbar ayıydı! Adı Loğmpire’ymiş. Genç
kızlığımın henüz 2. gecesi kadın oldum. Türeyiş devam etmeliydi ki türeyiş
Dögeni ölümsüzlüğünü yitirmesin. Hayatımdan çektiğim en büyük acıydı o. Artık
yalnız ve bakire değildim. Ama aslen çok daha yalnızdım. Benim o dayak
darbelerine katlanan vücudum bu acıyı bir türlü hazmedemiyordu. Bana hiçbir
insan yaklaşmamalıydı! Bu çok büyük bir şeydi 11 yaşındaki kedicil bir kız için
çok ama çok büyük. Onun küçücüktü her yeri, ruhu ise büyümek zorundaydı. İntikamla
büyüdüm bu sayede ve kanım kesildi. Kısa bir süre sonra karnım şişti. Nefret
ettiğim insan ırkından birini içimde taşımak ne büyük bir acıydı ve utanç.
Kedilerim bile artık bana iğrenir gözlerle bakıyordu İtacıların türeyişine
uyduğumdan. Sizi seviyorum dedikçe beni tırmalıyorlardı. Köpeklerimin ise artık
şefkate ihtiyaçları yoktu. Yeni icatlar çıkıyordu her gün ve üst mevki burnu
büyükleri onlarla uğraşmaya adadılar kendilerini, bir avuç köpeğin canını yakıp
Dögenlere itaat etmek ve düşmüşlere yardım etmektense onları seçtiler gösteriş
için. Polmeöya hala onlara büyük kinler besliyordu, o ayrı konu. Geçen gün
birinin koluna bir bıçak fırlatmış, ama benden yardım istemedi hiçbiri. Sanırım
artık kesinlikle yalnız değildim. İnsanlarlaydım, kediler veya köpeklerle
değil; o kahrolası üzgün, tatminsiz, ruhsuz ve ıstırap düşkünü halkla.

Tez geçti
aylar ve acılar içinde çocuğumu doğurdum çıplak ayaklarım ve çocuğu kusan
bölgemdeki kanın kırmızısıyla. 5 dakikaya kalmadan o ayı iblisin “kızı” ölü
bulundu ve kedi ve köpeklerime geri döndüm. Artık yalnızdım ve bu her şeye
bedeldi 12 yaşındaki bir kız çocuğu/kadın için. Doğum fotoğrafımı hatırlayanlar
bana lanetli dediler ama umurumda değil zaten ben uzaydan gelmiştim buranın Dögenleri
bana ceza veremezdi. Kedilerimden biri yanlışlıkla gözümü oyarak kör etti.
Olsun hala tek bir gözüm vardı ve ben ilk aşkımı tek gözlü tattım. Bu masum bir
“it”ti, Şä’nın dostu olanlardan. İlk gerçek öpücüğümü ondan aldım ve ilk gerçekten
onunla seviştim. Hatırlatayım yaşım hala 12.

Kısa süre
içinde vücudumda bir hastalık belirdi. Vücudum kendini kontrol edemiyordu, her
yana her şeye saldırıyordum. Bedenime elektrik şokları iniyordu adeta mümkün
değildi kontrol edebilmem. Hemşire Pepaşi sara dedi. Daha sonra bilgin Tsozkujafjü
amca da bunu onayladı ve dedi ki “Bu Dögenlerin lanetidir. İtaat etmeyenlere
verilen bir ceza ve burada gördüğümüz en büyük suçlu sensin. Herkes Dögenleri
sever ama sen ite, kediye taparsın.” Buna elbette ki hiçbir zaman inanmadım ama
hastalığım günden güne azıyordu artık kimseyi göremiyordum ve ağzım sürekli
beyaz akışkanlar içindeydi ve vücudumun ısırılmaktan her yeri kan bombasına
dönmüştü. Bütün bilginler ve sütannem toplandı ve bir karar aldılar. Lanet daha
fazla Mentöriousa’nın Lağht mahallesinde barınamazdı –bu yaşlı, çirkin ve bir o
kadar koşulsuzca dinine aşık kasabada. Beni asmaya karar verdiler ve ben 13
yaşındaydım artık. Batılıların en çok korktuğu rakam topluluğunda. İşte ipe
böyle gidecektim, ama beni ipin öldürmesine asla izin tabi ki vermedim. Kedi ve
köpeklerimin önünde dünyanın(ya da Mentöriousa’nın) en çok sperm salgılayan
adamıyla seviştim ve onun adı Loğmpire’ydi, evet o ayıydı. Ve ağladım çığlık
çığlığa “ben yalnız değilim” diye ve önce kedilerim diğer gözümü de itinayla
oydular işkencelerini göremeyeyim diye sonra da köpeklerin ıslak dillerini
hissettim vücudumda, beni tamamıyla paramparça ettiler o gerçekten büyük bir
aşkla öpüştüğüm teker teker ağızlar.

İlerde
kasabaya uğrayan ve mezarları açıp üzerinde inceleme yapan bir doktor fark
etmiş ağzımdaki beyaz akışkandan ve vücudumdaki diş izlerinden aslında kuduz
olduğumu… Belki de uğursuzluk kuralları doğruydu bilemem ya da oyuk gözlerimden
önümdeki Gendozil(cennet)’i göremem… çıplak kadın ayaklarım, üstümdeki pıhtının
kırmızısı ve mezarında günahsızca yatan kızımla.

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O Ptsi Mayıs 04, 2009 11:36 pm

öncelikle müthiş yazmışsın.
ama bazı sorularım var.
1-bunları yazarken bir hikayeden etkilendin mi?
2-isimleri sen mi buldun yoksa bir hikayede falan geçen isimler mi?
tebrik ederim.bunu yazmak gerçekten bi yetenek ister.o da sende fazlasıyla var.çok güzel olmuş.

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O Çarş. Mayıs 06, 2009 11:11 am

1. hayır somut olarak bir şeyden etkilenmedim ama etkilendiğim tabii ki çok şey var bunu yazabilmek için
2. isimleri tamamen ben uydurdum.
3. çok teşekkür ederim

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O Perş. Mayıs 07, 2009 8:22 am

süpersin (: tekrar tebrikler.

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O Cuma Mayıs 08, 2009 7:03 am

tekrar teşekkür ederim :)

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O Paz Mayıs 31, 2009 6:36 pm

ya biliyorum fazla karikatür edasında bi resim ama yine de ifade hoşuma gidiyor. o yüzden de koymak istiyorum :) siyanürün çalışmaları :O - Sayfa 2 Pic0002mtu

siyanürün çalışmaları :O - Sayfa 2 Pic0002mtu

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O Ptsi Haz. 01, 2009 2:26 am

güzel olmuş.göz ve burun hatları çok belirgin.gerçek gibi.çok beğendim.eline sağlık.

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O Ptsi Haz. 01, 2009 2:14 pm

beğenmene sevindim gerçekten