siyanürün çalışmaları :O

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O C.tesi Haz. 13, 2009 7:02 am

Yaşam ölüm gerçekliğinin farkında olup, bir yandan onu
koşulsuzca beklemek, bir yandan korkup anlam verememektir. Hiçliğe giden bir
ruhun öyküsü olarak da adlandırılabilir. Hiçlik karanlık ve havasızdır ve aynı
zamanda duyumsuz. Göz kapakları zamanla bu yüzden düşer ve gözler yavaşça
kapanır. Doğa kanunudur ölüm gerçeği. Ve farkında olmadan beden buna
bağışıklığını yitirir yani ayak uydurur. Sonrasını zaten bilirsiniz, ya da
bilmediğiniz tek şeydir. Ve anlaşılmalıdır yaşam ne kadar devam ederse ölüm de
o kadar düşman olur, korku olur, tattan mahrumiyet ve kurtuluş gecikmesi
tezatlığı. Yapman gereken tek şey ölümü bir dost kabul edip ona sıkıca
sarılmaktır. İşte o zaman hayat kendisine ve başkasına bir şeyler katmayı öğrenebilir.

Bütün hayatlar kısa ve zordur. Hepsi kötüdür, iyiyim
diyebilen yoktur. Fakat ölüm, yaşam realizminin en korkulan anıdır. Ruhun
bedenden çıkışının acısı araştırılmış ve büyük bir rakam bulunmuştur. Astral
seyahat denen olguda da bu görülür. Büyük bir acı vardır ve kulakların
patlayacak şekilde çınlar. Bu yalnızca basit bir terk ediştir, tamamen bedenden
kopmazsın ancak büyük acı çekersin. Ölüm ise her şeyin bittiği andır. Aslen
korkmak yersizdir. Çünkü acılarının
sonucunu serbestçe dolaşan bir enerjiye dönüştüğünde alırsın. Ancak korkak
insanoğlu acı çekmeyi sevmez. Bu yüzden de vampirleri uydurup hayatta
kalabilmek için tüm gaddarlıklarını ortaya koyarlar. Tanrı tarafından insana
verilen doğa budur. Tüm insanlar onursuzdur –hayatta kaldıkları sürece.

İşte o yaşam realizminden kaçış için uğraşırken fark ettim ki
azap çeken aslen benim. Dünyada tutunmak için hiçbir şey olmadığı halde bu
yaşam mücadelesindeki tüm hileleri bana oynuyorlar. Öyleyse neden vazgeçeyim. Nefret
yaşamın en gerçek duygusudur. Çiçekler bile nefret eder. O yüzden dünyadaki nefret üzerine tutunmaya kararlıyım.

Evet, artık intikam alıyorum, insan avlıyorum ve buradayım. Mutsuz
ve barbarım. Ama gerçeğim. Bu gerçek huzura ve serbestliğe ulaşana kadar ben
sürecek. Hayatta kaldığım ve insanları ezdiğim için ödüllendirilip yaşam
realizminden alıkoyulacağım –karanlık ve duyumsuz hiçliğe ve cennet bahçesinin asla sararmayacak yeşil
çimenlerinde oturup ne düşündüğümü bilmeden düşüneceğim…

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O C.tesi Haz. 13, 2009 7:59 am

deniz süper olmuş ya...
çok beğendim:D

özelikle şu son paragraf çok hoşuma gitti..
ellerine sağlık:D

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O Çarş. Haz. 17, 2009 2:30 am

çok teşekkür ederim :) -bi önceki mesaj neden silinmiş anlamadım.

İnsanlar karanlıkta oluşur. Orada kimse mutlu değildir. Hele
ki bilmek oradayken bu aydınlık ama içler acısı dünyaya geleceğini… Ah ne tatlı
bir ıstırap hayatın farkında olmak. İşte bilirsiniz hep bu böyle gelişir. Hayata
gözlerini açtı, aydınlığı gör küçük prenses, şunun yumukluğuna da bakın. Benim için
hiç böyle olmadı.

Karanlık bir evde doğdum. En az çıktığım yer kadar
karanlıktı. Hiç kapılar açılmaz, pencerelerin siyah tahta panjurlarını kimse
kaldırmazdı. Birbirimizin yüzlerini bile tam olarak bilmezdik. Yalnızca gölgeler
ve seslerin yöneltmesi vardı üzerimizde. Babamı hiç görmedim. Evdeydi. Hep evin
iki eşyasından biri olan piyanonun sesini duyardım. O çalardı. Ben de kilitli
oda kapısının önüne oturup onu dinlerdim. Evdeki hakimiyeti yalnızca o odayla
sınırlıydı, kimseyi görmezdi o. Çok mutlu bir annem vardı. Bana hep dehşet
verici güzellikte kahvaltılar hazırlardı. Ve bana uyumadan önce farelerle
ilgili masal anlatırdı. Ses tonu o kadar yumuşaktı ki onu daha az sevemezdim. Çok
uyumlu bir çocuk olduğumdan o da beni çok severdi. Hiç güneş görmeyen bu
kapkaranlık evde kör gibiydik ama çok mutlu.

Günler geçiyordu, merak etmiyordum evimin dışında ne
olduğunu. Tek bildiğim şey annem ve bir piyano adam ve farelerin takırtısıydı. Evim
dünyaydı benim için. Buranın dışında daha etkileyici başka ne olabilirdi ki? Belki
birkaç örümcek ağı ama onları da çok görüyordum zaten…

Geçen gün eve bir canavar girdi. Hayatımdaki en parlak
şeyler ondaydı ve rengini görüyordum –öyle bir renkti ki bütün tüylerim dimdik
olmuştu. Dehşet vericiydiler! Hiçbir gölgesi yoktu vücudunda anlayamadım ne
olduğunu. Kapkara, ürkünç ve ölüm gibiydi. Annemin oda kapısını dinlerken
bahsettiği o korkunç şey bu olabilir miydi? Bu Tanrı denilen şey o muydu? Eğer oysa
ona bir çift lafım vardı. Yanına yaklaştım, çok güçlüydü. Çok korkuyordum ve
birden ürperdim. Babam piyanonun başına geçmişti ve annemin sürekli söylediği
şarkıyı çalıyordu. Eğer mantığının ötesinde bir şey görürsen ondan kaç… çünkü o
senin kanına aç… Bu sözlerden hiçbir şey anlamıyordum annemi bunu söylerken can
kulağıyla dinlerdim çünkü sesi çok güzeldi. Şu an hafif korksam da cesaretimi
toplayıp ona yaklaştım. Dimdik duruyordu. Ona yaklaştıkça piyanonun sesi
inceliyordu ve birden o canavardan bir çığlık koptu. Öylesine derin, tiz, ince
ve öylesine en korkunç, kanımı donduran sesti ki bu ağlamaya başladım. Daha önce
hiç olmamıştı bu sırılsıklam oldu suratım. Annem uyandı koşa koşa yanıma geldi.
Piyanonun sesi durmuştu. Bağırmaya başladı, o canavar kadar canımı yakamasa da
bağırdı ve bağırdı daha önce bana hiç sinirlenmeye kalkışmamış bu kadının neyi
vardı. Neden kalbimi durdurmak istercesine bağırıyordu. Anlamak için ağlamayı
kesip dediklerine kulak verdim. Neden kapıyı açtın ve neden onu içeri aldın,
tek söylediği buydu. Hafif titrek bir sesle ona kapıyı ben açmadım, kendi
girmiş olmalı, dedim. Giremez diye pafkırdı. Bu eve hiçbir canlı tek başına
giremez. Tüylerim diken diken olmuştu. Tüyler ürpertici canavar bir delikten
girip kaçmıştı o bana o tatlı ses tonuyla yakarmaya devam ederken. Ortadan kaybolduğunu
görünce sakinleşti. Yine o huzurlu ses tonuyla, yanağımı öptükten sonra, ben
gidip kahvaltını hazırlayayım dedi ve en sevdiğim mekana doğru yürüdü. Her şey dinginleşmişti.
Ama bu olaydan sonra içimde artık bir şeyler belirdi. Bilmediğim bir şeyler
vardı ve bu ürkünç şeyleri mutlaka öğrenmeliydim.

Öteki geceyi bekledim. Annem yine bana o pis sıçanlarla
ilgili oldukça sempatik bir öykü anlattı ve uyuduğumu görünce gidip yattı. Bundan
emin olduğumda odamdan çıktım ve geceleri daha da karanlık olan koridorda
yürümeye başladım. Babam yine piyano çalmaya başlamıştı. Onu artık görmek
istiyordum, piyanonun kendi kendini çalmadığından emin olmalıydım. Ve içeri
girebilmem için tek yapmam gereken şeyin kapıya tıklatmak olduğunu henüz
bilmiyordum. Her tarafta çaresizce anahtar arıyordum ama yoktu. En sonunda son
çare olarak gittim ve kapısına iki defa vurdum. İçerideki ses kesildi ve
ürperdim. Bana kapıyı yumuşacık bir gülümseme açtı. O kadar yumuşaktı ki
hayatımda hiç olmadığım kadar huzurlu ve güvende hissettim kendimi. Elimi tutup
kaygan piyanoya dokundurdu. Ve aniden bir hamle yaptı. Gözlerimin yerinden
çıktığını hissediyordum. Dün evime giren o canavardan bile parlak bir şeyler
vardı bu odada şimdi. Karanlığın bittiği noktayı ilk kez orada gördüm. O parlak
şeye öyle büyük bir iştahla bakıyordum, elimi uzattım, sıcacıktı. Onu yemek
istiyordum ve babam bunu fark edince hafif bundan ürkercesine omzumdan tutup
beni piyanonun yanına götürdü. Piyanonun parlayan yüzeyinde ilk kez kendimi
gördüm. Omzumdan tutan yumuşak gülümsemeli adamla beraber. Onun parıldayan, o
canavarla aynı renkte gözleri vardı. Ve o ışığın renginde saçları. Ve capcanlı
bir ten rengi parlıyordu yüzünde. Bense karanlıktaki gibiydim. Ne bir rengim
vardı ne de gözlerimde bir ışıltı. Kendimden iğrendim orada ve biraz korktum. Sonra
ani bir manevrayla balansımı hafif kaybederek arkama göndüm piyanoda bir çift
daha gölge görünce. Bir kadın aynı annemin o çok tatlı ses tonuyla ve iğrenç
şeytani bir gülümsemeyle karşımda duruyordu. Elinde de o canavar vardı. Canavar
onun elinden atlayıp babama gitti ve sımsıkı sarıldı. O an o korku, dehşet ve
bilmediğim şeylerin verdiği hissizlik üzerine olan trilyonlarca düşüncem
arasından yalnızca yumuşacık ve melekler kadar güzel bir tek bir ses duydum ve
oracıkta adeta felç oldum.

-O yeşil gözlü, gece kadar karanlık canavar şeytanın
değerlisidir. Sense sadece basit bir ölüsün.

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O Çarş. Haz. 17, 2009 5:37 am

baya uzun ve güzel bi deneme.
bence çok güzel olmuş ^^

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O Çarş. Haz. 17, 2009 6:37 am

ilginç ama gerçekten güzel :)

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O Çarş. Haz. 17, 2009 6:38 am

ben niye böyle güzel birşey yazamam yaa siyanürün çalışmaları :O - Sayfa 3 71929

siyanürün çalışmaları :O - Sayfa 3 710132

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O Çarş. Haz. 17, 2009 6:44 am

beğenmenize sevindim ^-^
denedin mi hiç cansu :)

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O Çarş. Haz. 17, 2009 8:48 am

evet ama her seferinde başa döndüğümde başını beğenmiyorum sonuda gidiyo xd

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O Çarş. Haz. 17, 2009 12:52 pm

bütün her şey kötü başlar. ben her kitabı elime aldığımda üf ne sıkıcı şey bu diyorum örneğin ama sonra çok etkileyici olabiliyor. :)

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O Çarş. Haz. 17, 2009 2:51 pm

: başını silince devamı bir işe yaramıyor amaa siyanürün çalışmaları :O - Sayfa 3 46176

:

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O Perş. Haz. 18, 2009 5:57 am

sil demiyorum ki :) önemli olan nasıl devam edip bittiğidir diyorum

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O Perş. Haz. 18, 2009 11:07 am

yaw ama başı olmayınca olur mu hiç siyanürün çalışmaları :O - Sayfa 3 46176

:

karar verdim biraz biriktireyim hayatımı sonra yazarım siyanürün çalışmaları :O - Sayfa 3 46176

:

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O Perş. Haz. 18, 2009 11:42 am

tamam sen bilirsin siyanürün çalışmaları :O - Sayfa 3 46176

:

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O Çarş. Tem. 01, 2009 4:12 am

Renklerin olmadığı yere ayağımı atarken
İyileştirilmek istiyorum kemiklerimden öteye
Sürüp giden şey ne bir tutku ne bir arzu
Sadece bilmeni istiyorum belki de gelecek artık sonu
Acıyor çok yumuşak, en değerli yeri vücudumun
Korkuyorum artık güneş her gece batarken
Ve o güneş görmediğim o günlere aldanma
Ruhum aslında geceden öteye
Zaman yok iken gözlerimde
Azrailin arzusu olmuş vücudum
Ve nefesimi istiyormuş sadece
Ağlatırmış her gün böyle tüm yalnız vücutları

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O Çarş. Tem. 01, 2009 7:27 am

YazıLarını gerçekten çok beğeniyorum..
Çok başarıLı buLuyorum ama hep bir karamsarLık var..

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O Çarş. Tem. 01, 2009 7:32 am

uzun zamandır mutlu şeyler yaşamıyorum hayatla alay etmeye çalışırken de yumuluyor ve dengesizleşiyorum o yüzde bunları yazmaya ihtiyacım var. beğemene seviniyorum

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O Çarş. Tem. 01, 2009 8:58 am

sümeyraya katılıyorum.
bu aralar ben de pek mutlu değilim ama huyum yüzünden içim kan ağlasa bile gülmeyi başarabiliyorum.
ama yazıların gerçekten çok güzel ve duygularını ifade edebiliyorsun.

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O Çarş. Tem. 01, 2009 9:20 am

beni mutsuz, şımarık biri olarak tanımanızı istemiyorum çünkü öyle olmadığıma inanıyorum. beğenmenize sevindim başka da bir şey diyemem sanırım bu son yazıyı hiç bir şekilde düşünmeden iki sn içinde ağzıma ne geldiyse yazdığımı söylemek dışında. çünkü bu beni rahatlatıyor. bencilce olabilir ama şımarıkça değil.

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O Perş. Tem. 02, 2009 5:10 am

bence kesinlikle öyle değilsin deniz.(=

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O Perş. Tem. 02, 2009 12:50 pm

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O Cuma Tem. 03, 2009 11:07 am

küçük kurbağa,ouuuuuv :)gerçekten manyak ötesi olmuş :) keşke ben de böyle çizebilsem :/

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O Paz Tem. 05, 2009 12:58 pm

keske bana verseydin bunu cerenin ellerine vermek yerine -.-

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O Paz Tem. 12, 2009 11:21 am

hehe teşekkürler arkadaşlar :)

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O Cuma Tem. 31, 2009 10:48 am

bunları burda yayınlamak biraz sakıncalı deil mi ya.malum çalınma riski falan...

bu arada yazıların tarzını çok sevdim.seviorum daa dorusu.sevdiğim bi tarz yani.devrik cümleler anlatmak istediğini sonda sölemek falan.anlattığın şeyler de güzel.aptal yüzeysel konulardan bahsetmosun yani.aşkmış meşkmiş...bütün dünya inansa bi inansa tadında şeeler..pehh!

bende yazıorum bişiler aslında.ama beni gerçekten etkileen bişiler yaşayınca.ki yaşadıklarım beni etkileyemio pek ne yazık ki :S ama dicle bilir yazınca da fena yazmam hani :)) tek sorun uzun yazılar yazmaktan sıkılmam(5 dakkadan uzun yoğunlaşamıorum) ve yine tek bi konu üzerinde yoğunlaşamam.böle yazabildiğin için şanslısın yani ;)

Konu: Geri: siyanürün çalışmaları :O C.tesi Ağus. 01, 2009 3:15 am

evet ilknura ben burda yayınla diorm ama yok dio.bence hiç bişi olmaz.sonuçta burda o kdr da fazla kişi diiliz